XXXVI SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS
| 139 | Inter fidem, spem et charitatem hoc differt: fides est divinitatis confessio, et religionis solidum fundamentum; spes est bonorum exspectatio futurorum; charitas est perfecta dilectio in Deum et proximum. Harum prima credulitatem fovet praesentem, secunda promissa praestolatur futurorum, tertia amorem complectitur aeternum. Quae quidem tria in huius vitae tempore ita copulantur, ut altera sine altera stare non possit. |
| 140 | Denique veraciter credere non possumus, nisi ea quae promissa sunt speremus; nec poterimus sustinere promissa, nisi sit fidei credulitas firma; nec aderit fructus spei, vel stabilitas fidei, nisi fuerit perfecta charitas Christi, quae et fidem ut credat, adiuvet et spem spectationis corroboret. Cuius specialiter secundum Apostolum inter has virtutes traditur principatus, et cultus manet aeternus. |
| 141 | Nam et fides cessabit, dum futura quae creduntur advenerint; et spes finem habebit, dum beatitudinem quam quisque bonus praestolatur acceperit. Sola charitas in aeternum perseverabit, ipsa sola utramque perducens ad Christum, ipsa sola gaudio perfruens sempiterno. |